Katharine Meyer Graham: Basın Özgürlüğünün Sessiz Gücü
- Betül Tiryaki
- 28 Nis
- 2 dakikada okunur
Katharine Meyer Graham, 1963–1991 yılları arasında The Washington Post gazetesinin sahibi, yöneticisi ve yazarı olarak görev yaptı. Babası, yayıncı Eugene Meyer; annesi ise eğitimci Agnes Meyer’di. 1938 yılında Chicago Üniversitesi’nden mezun olan Graham, mezuniyetinin ardından San Francisco News’de bir yıl muhabirlik yaptı. Bu deneyimin ardından, babasının 1933 yılında satın aldığı The Washington Post’un yazı işleri kadrosuna katıldı. 1946 yılında kocası Philip Graham da gazeteye dahil oldu. 1948'de ise, gazetenin hisselerini babasından satın alarak Philip Graham ile birlikte yönetimi devraldılar. Ancak 1963 yılında Philip Graham’ın intiharı üzerine, Katharine Meyer Graham gazetenin yönetimini tek başına üstlendi.
Yönetimi devralmasıyla birlikte The Washington Post, agresif araştırmacı gazeteciliğiyle adını duyurmaya başladı. Özellikle 1971 yılında gerçekleşen Pentagon Belgeleri olayı, gazetenin etkisini katladı. Pentagon Belgeleri, Amerikan Savunma Bakanlığı’nın Vietnam Savaşı ile ilgili kamuoyundan gizlediği kritik gerçeklerin açığa çıkarıldığı önemli bir gazetecilik skandalıydı. Belgeler gazetenin eline geçtiğinde, Graham ve o dönemin genel yayın yönetmeni Ben Bradlee, yoğun hükümet baskılarına rağmen belgeleri yayımlama kararı aldılar. Bu cesur karar, Katharine Meyer Graham’ı yalnızca başarılı bir gazeteci değil, basın özgürlüğü mücadelesinin güçlü bir simgesi haline getirdi.
Katharine Meyer, Amerikan gazeteciliğinin ilk kadın yayıncılarından biri olmanın ötesinde, Fortune 500 listesine giren ilk kadın CEO unvanını da kazandı. Ayrıca 1997 yılında yayımladığı otobiyografisi Personal History ile 1998'de Biyografi veya Otobiyografi dalında Pulitzer Ödülü'nü kazanmıştır. Ancak bu başarıya giden yolda toplumsal cinsiyet ayrımcılığıyla ve çeşitli cinsiyet önyargılarıyla yüzleşmek zorunda kaldı. Örneğin, babası gazeteyi yönetmesi için Philip Graham’ı tercih etmiş, ona kızından daha fazla hisse vermişti. O dönemde Katharine, bu durumu sorgulamak yerine bunu oldukça olağan bir durum olarak karşılamıştı. Açıklamalarında, evliliği boyunca kendisini "ikinci sınıf vatandaş" gibi hissettiğini de ifade etmiştir.
Gazetenin başına geçtiğinde de kendini patron olarak değil, etrafındaki güçlü erkeklere destek olacak biri gibi gördüğünü belirtmişti. Bu duygunun oluşmasında, sektörde örnek alabileceği kadın meslektaşlarının neredeyse hiç olmamasının da büyük etkisi vardı. Yönetim kadrosunda ve karar alma merciinde tek kadındı. Tüm güçlü erkek figürlerine rağmen, Pentagon Belgeleri’ni yayımlama kararını alarak kendi sesini ve gücünü keşfetmeye başladı.
Göreve ilk başladığında, erkek meslektaşları ve çalışanları onun liderliğine şüpheyle yaklaşıyordu. Bu şüphenin temelinde ise cinsiyeti yatıyordu. Üstelik trajik olan, Graham'ın da kendi yeterliliğine inanmamasıydı. 1969’da yaptığı bir röportajda, "Bence bir erkek, içinde bulunduğum bu işte bir kadından daha iyi olurdu.” demiştir. Bu sözler, eğitimli ve güçlü bir kadın olmasına rağmen, toplumsal cinsiyet ayrımcılığını nasıl içselleştirdiğini göstermektedir.
Kendini ait hissetmediği bir pozisyonda, dönemin en güçlü gazetelerinden birinin sahibi olmayı başardı. Ancak kendi potansiyelini ve gücünü fark etmesi zaman aldı. Bugün geriye dönüp bakıldığında, Katharine Meyer Graham'ın liderliği sadece The Washington Post’u değil, tüm medya dünyasında kadının yerini değiştiren bir kırılma noktası olmuştur.
"Kadınların güce ulaşmak için yapması gereken şey, kadınlıklarını yeniden tanımlamaktır. Bir zamanlar güç, erkeksi bir özellik olarak kabul ediliyordu. Aslında, gücün cinsiyeti yoktur.”— Katharine Meyer Graham
Betül Tiryaki
Yorumlar